Bange christenen...

Kris Vleugels, 17 augustus 2015 
Is het u ook opgevallen?  Hoewel christenen zouden moeten weten dat ze een zekere toekomst tegemoet gaan, vallen ze ten prooi aan een groeiende ongerustheid. Ik zou het zelfs angst noemen. Misschien hebben ze goede redenen om bang te zijn. Angst heeft namelijk een functie. Het beschermt je tegen roekeloos gedrag. Het weerhoudt je ervan om het levensgevaar in de armen te lopen. Bomma zei  vroeger al: “Wie niet bang is krijgt ook slaag.” En ze had gelijk. Aan de andere kant weten we dat angst ook kan verlammen. Het is vaak een slechte raadgever.
Er zijn twee soorten bange christenen. De angst van de ene groep zou wel eens de oorzaak kunnen zijn  dat ze de andere groep in de steek laat.
De eerste groep kennen we het best. Dat zijn de westerse christenen die – zoals hun cultuurgenoten – angst hebben om hun welvaart te verliezen omdat ze die moeten delen met migranten, die onze streken overspoelen. Ze hebben schrik dat die goedkope werkkrachten hun job afpakken en de straten onveilig maken. Je wil  ’s avonds laat toch geen donker getinte kerels tegenkomen? Of stel dat je dochter het in haar hoofd haalt om iets te beginnen met een van die… neen, daar wil je niet aan denken. Bovendien zijn er steeds meer extremistische moslims die op elke straathoek een bom kunnen doen ontploffen. Je kan ze beter niet binnenlaten in ons Westerse paradijs. Al wat uit moslimgebieden hier naartoe komt, is verdacht en kunnen we maar best buiten houden.
De tweede groep zijn de christenen die al generaties lang in landen wonen waar ze een minderheid vormen tussen moslims. In de meeste gevallen is dat eeuwenlang goed gegaan. Ze werden met rust gelaten. Maar de laatste tijd vindt er een radicalisering plaats in zowat alle moslimgebieden. Christenen worden bedreigd en vermoord of onder valse voorwendsels opgesloten of uit hun huizen gedreven en kerken worden afgebrand. Er zijn er die kunnen ontsnappen door have en goed achter te laten in de hoop een land te bereiken waar ze liefdevol worden opgevangen door geloofsgenoten. Immers, dat zouden ze zelf ook doen als ze broeders en zusters in nood zouden zien. Ze zijn banger om daar te blijven dan om - met gevaar voor hun eigen leven en dat van hun gezin – te beginnen aan een hachelijke tocht. Ze moeten vaak fiks betalen aan mensen die beloven hen daar te brengen waar een goede job op hen wacht, ergens waar ze geholpen zullen worden, waar ze veilig kunnen wonen en hun kinderen zullen zien opgroeien tot liefdevolle christenen, die op hun beurt anderen in hun nood zullen helpen.
Mooi niet. De bange westerse christenen zetten hun regeringen onder druk om geen nieuwe vluchtelingen meer binnen te laten. De vluchtende christenen sterven op zee of in een verstikkende vrachtwagen. Of van de kou in het landingsgestel van een vliegtuig of op een bergpas in de sneeuw.
De angst wint het veel te vaak van de liefde. Gruwelijk gemiste kansen.
BIJBELOVERDENKING

Uit de profeet Jesaja 5, vers 20
"Wee degenen die het kwade goed noemen
en het goede kwaad,
die het licht tot duisternis maken
en het duister tot licht,
die van zoet bitter maken
en van bitter zoet."

Uit de profeet Jesaja 51, vers 7

"Dit zegt de Heer:

Luister naar mij,
jullie die mijn gerechtigheid kennen,
volk dat mijn wet in het hart draagt.
Wees niet bang voor de hoon van mensen,
stoor je niet aan hun spot."

Uit de profeet Zacharia 7, verzen 9-10

"Dit zegt de Heer van de hemelse machten:
Spreek eerlijk recht, wees goed en zorgzaam voor elkaar;
onderdruk geen weduwen en wezen
en ook geen vreemdelingen en armen,
en wees er niet op uit om een ander kwaad te doen."

 The prize doesn't always go to the most deserving.... De prijs gaat niet altijd naar diegenen die hem het meest verdienen ..

     

Irena Sendler 

There recently was a death of a 98 year-old lady named Irena.
Onlangs stierf deze 98-jarige. 

During WWII, Irena, got permission to work in the Warsaw Ghetto, as a Plumbing/Sewer specialist. She had an 'ulterior motive' ...
Gedurende WOII werkte zij in het Warschause getto, maar zij had een bijkomend motief.

 She KNEW what the Nazi's plans were for the Jews, (being German.)
Ze WIST (als Duitse) wat nazi's plannen waren voor de Joden.

Irena smuggled infants out in the bottom of the tool box she carried and she carried in the back of her truck a burlap sack, (for larger kids..)
Ze smokkelde 2500 kinderen buiten;

She also had a dog in the back that she trained to bark when the Nazi soldiers let her in and out of the ghetto.
Ze had een hond, die getraind was om te blaffen als Duitse soldaten in de omgeving waren, zodat ze het eventueel geluid van de kinderen niet zouden horen.

 The soldiers of course wanted nothing to do with the dog and the barking covered the kids/infants noises..
During her time of doing this, she managed to smuggle out and save 2500 kids/infants.

She was caught, and the Nazi's broke both her legs, arms and beat her severely. Irena kept a record of the names of all the kids she smuggled out and kept them in a glass jar, buried under a tree in her back yard.

 Ze werd gepakt, men brak haar benen, armen en sloeg haar vreselijk. Zij hield de namen bij van de kinderen die ze buiten smokkelde en stak ze in een glazen pot en begroef deze onder een boom in haar tuin.

 After the war, she tried to locate any parents that may have survived it and reunited the family....
Na de oorlog probeerde ze de ouders te zoeken en dat lukte enkele keren.

Most had been gassed. Those kids she helped got placed into foster family homes or adopted.
De meesten waren door gas omgekomen. De kinderen die ze hielp werden in pleeggezinnen geplaatst of geadopteerd.

 Last year Irena was up for the Nobel Peace Prize ... She was not selected.
Vorig jaar werd deze dame voorgedragen voor de Nobelprijs - ze werd niet geselecteerd

63 years later



In MEMORIAM - 63 YEARS LATER

Please read the little cartoon carefully, it's powerful. Then read the comments
at the end.
Lees hieronder de kleine cartoon en lees de eindcommentaren 

 I'm doing my small part by forwarding this message. I hope you'll consider
doing the same. 

Ik doe nu een kleine inspanning om dit door te sturen. Ik hoop dat jij hetzelfde doet

In Memoriam 

Jongetje: ik moet je iets zeggen, mijnheer, jij hebt een lelijke tattoo op je arm; het zijn enkel cijfers

Oude man: toen ik ongeveer zou oud was als jij nu, heb ik die gekregen en ik hou ze als herinnering

 Jongetje: als een herinnering aan gelukkige dagen?

Oude man: Neen, aan een periode dat de wereld gek werd. Je moet je een land voorstellen waar je medeburgers de stem van een

politiek extremist volgen die het helemaal niet heeft voor jouw godsdienst. Alles wordt van je afgepakt, je familie wordt naar een concentratiekamp gestuurd om dwangarbeid te verrichten en daarna systematisch vermoord. In zo'n plaats heeft niemand nog een naam, je wordt een nummer, die nummer komt als tattoo op je arm.

dat noemden ze de holocaust, waar miljoenen mensen werden vermoord.

Jongetje: je hield deze tattoo dus om je te herinneren aan gevaar of aan politiek extremisme?

Oude man: Neen, jongen, het is de bedoeling dat jij dit je blijft herinneren. 
 
It is now more than 60 years after the Second World War in Europe ended This e-mail is being sent as a memorial chain, in memory of the six million Jews, 20 million Russians, 10 million Christians and 1,900 Catholic priests who were murdered, massacred, raped, burned, starved and humiliated with the German and Russian Peoples looking the other way!

We zijn nu meer dan 60 jaar na de tweede wereldoorlog. Deze email moet in een ketting doorgestuurd worden, als een memorial voor alle doden, verkrachten, vermassacreerden, de verbranden, de vergaste, diegenen die een hongerdood stierven, terwijl het Duitse en Russische volk de andere kant opkeek. (kijk naar de cijfers hierboven)  


Now, more than ever, with Iraq , Iran , and others, claiming the Holocaust to be 'a myth,' it's imperative to make sure the world never forgets, because there are others who would like to do it again.

Nu meer dan ooit, terwijl Irak, Iran en anderen beweren dat de holocaust enkel een mythe is , is het zeer belangrijk dat de wereld dit nooit vergeet, want er zijn anderen die klaar staan om hetzelfde te doen. 

 
Dankbare ongeborene

Bekijk bijgaande foto pas nadat je dit gelezen hebt:

In november 2008 circuleerde een foto op het internet. Het zou de foto van het jaar moeten zijn. Of zelfs van de eeuw. Als een krant dit niet gepubliceerd had, was hij je waarschijnlijk nooit onder ogen gekomen.
Dit is de foto van een ongeboren baby in de 21ste week. Samuel Alexander Armas, die geopereerd werd door de chirurg Joseph Bruner.
Bij de baby was een open ruggetje geconstateerd, maar zou een operatie buiten de baarmoeder nooit overleven.

Zijn moeder, Julie Armas is een kraamverpleegster die gehoord had van de opzienbare prestaties van dr Bruner. In het UMC in Nashville voert hij operaties uit op babies in de baarmoeder. Gedurende deze operatie haalt hij de baarmoeder met een keizersnee uit de buik en maakt een kleine snede om de baby te kunnen opereren.

Toen hij de operatie beëindigde, kwam het kleine, maar volmaakte handje van de kleine uit de incisie en greep de vinger van de chirurg stevig vast.
Dit was het meest emotionele moment in het leven van dr. Bruner, hij was voor even niet in staat om zich te verroeren.

De fotograaf heeft deze gebeurtenis perfect op de gevoelige plaat kunnen vastleggen en de krant noemde het 'de hand van Hoop' als het ware een bedankje voor het redden van zijn jonge leventje. Zijn moeder kan de foto niet met droge ogen bekijken en zegt: een zwangerschap is geen kwestie van gehandicapt of ziek, maar het gaat om een mens.
Samuel kwam perfect gezond ter wereld, de operatie slaagde voor 100%
Bekijk nu de foto, is het niet ongelooflijk?

Zijn God's wegen niet ondoorgrondelijk...  
De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf. In iemand die angst kent, is de liefde geen werkelijkheid geworden.
1 Johannes 4:18

BIJBELOVERDENKING

Uit de profeet Jesaja 5, vers 20
"Wee degenen die het kwade goed noemen
en het goede kwaad,
die het licht tot duisternis maken
en het duister tot licht,
die van zoet bitter maken
en van bitter zoet."
Luister naar mij,
jullie die mijn gerechtigheid kennen,
volk dat mijn wet in het hart draagt.
Wees niet bang voor de hoon van mensen,
stoor je niet aan hun spot."

Uit de profeet Zacharia 7, verzen 9-10

"Dit zegt de Heer van de hemelse machten:
Spreek eerlijk recht, wees goed en zorgzaam voor elkaar;
onderdruk geen weduwen en wezen
en ook geen vreemdelingen en armen,
en wees er niet op uit om een ander kwaad te doen."

The prize doesn't always go to the most deserving.... De prijs gaat niet altijd naar diegenen die hem het meest verdienen ..

Irena Sendler 

There recently was a death of a 98 year-old lady named Irena.

Onlangs stierf deze 98-jarige. 

During WWII, Irena, got permission to work in the Warsaw Ghetto, as a Plumbing/Sewer specialist. She had an 'ulterior motive' ...

Gedurende WOII werkte zij in het Warschause getto, maar zij had een bijkomend motief.

She KNEW what the Nazi's plans were for the Jews, (being German.)

Ze WIST (als Duitse) wat nazi's plannen waren voor de Joden.

Irena smuggled infants out in the bottom of the tool box she carried and she carried in the back of her truck a burlap sack, (for larger kids..)

Ze smokkelde 2500 kinderen buiten;

She also had a dog in the back that she trained to bark when the Nazi soldiers let her in and out of the ghetto.

Ze had een hond, die getraind was om te blaffen als Duitse soldaten in de omgeving waren, zodat ze het eventueel geluid van de kinderen niet zouden horen.

The soldiers of course wanted nothing to do with the dog and the barking covered the kids/infants noises..

During her time of doing this, she managed to smuggle out and save 2500 kids/infants.

 She was caught, and the Nazi's broke both her legs, arms and beat her severely. Irena kept a record of the names of all the kids she smuggled out and kept them in a glass jar, buried under a tree in her back yard.

Ze werd gepakt, men brak haar benen, armen en sloeg haar vreselijk.  Zij hield de namen bij van de kinderen die ze buiten smokkelde en stak ze in een glazen pot en begroef deze onder een boom in haar tuin.

After the war, she tried to locate any parents that may have survived it and reunited the family....

Na de oorlog probeerde ze de ouders te zoeken en dat lukte enkele keren.

Most had been gassed. Those kids she helped got placed into foster family homes or adopted.

De meesten waren door gas omgekomen. De kinderen die ze hielp werden in pleeggezinnen geplaatst of geadopteerd.

Last year Irena was up for the Nobel Peace Prize ... She was not selected.

Vorig jaar werd deze dame voorgedragen voor de Nobelprijs - ze werd niet geselecteerd


   

  

63 years later


       


   


In  MEMORIAM  - 63 YEARS LATER

Please read the little cartoon carefully, it's powerful. Then read the comments
at the end.

Lees hieronder de kleine cartoon en lees de eindcommentaren 


 I'm doing my small part by forwarding this message. I hope you'll consider
doing the same.  

Ik doe nu een kleine inspanning om dit door te sturen. Ik hoop dat jij hetzelfde doet


In Memoriam  


Jongetje: ik moet je iets zeggen, mijnheer, jij hebt een lelijke tattoo op je arm; het zijn enkel cijfers

Oude man: toen ik ongeveer zou oud was als jij nu, heb ik die gekregen en ik hou ze als herinnering

Jongetje: als een herinnering aan gelukkige dagen?

Oude man: Neen, aan een periode dat de wereld gek werd. Je moet je een land voorstellen waar je medeburgers de stem van een

politiek extremist volgen  die het helemaal niet heeft voor jouw godsdienst. Alles wordt van je afgepakt, je familie wordt naar een concentratiekamp gestuurd om dwangarbeid te verrichten en daarna systematisch vermoord. In zo'n plaats heeft niemand nog een naam, je wordt een nummer, die nummer komt als tattoo op je arm.

dat noemden ze de holocaust, waar miljoenen mensen werden vermoord.

Jongetje: je hield deze tattoo dus om je te herinneren aan gevaar of aan politiek extremisme?

Oude man: Neen, jongen, het is de bedoeling dat jij dit je blijft herinneren.   

It is now more  than 60 years after the Second World War in Europe  ended This e-mail is  being sent as a memorial chain, in memory of the  six million Jews, 20 million Russians, 10  million Christians and 1,900 Catholic priests  who were murdered, massacred, raped, burned,  starved and humiliated with the German and Russian Peoples looking the other  way!

We zijn nu meer dan 60 jaar na de tweede wereldoorlog. Deze email moet in een ketting doorgestuurd worden, als een memorial voor alle doden, verkrachten, vermassacreerden, de verbranden, de vergaste, diegenen die een hongerdood stierven, terwijl het Duitse en Russische volk de andere kant opkeek.  (kijk naar de cijfers hierboven)  

Now, more than ever, with  Iraq  ,  Iran  , and others, claiming the  Holocaust to  be 'a myth,' it's imperative to make sure the  world never forgets, because there are others who would like to do it again.

Nu meer dan ooit, terwijl Irak, Iran en anderen beweren dat de holocaust enkel een mythe is , is het zeer belangrijk dat de wereld dit nooit vergeet, want er zijn anderen die klaar staan om hetzelfde te doen. 

In november 2008 circuleerde een foto op het internet. Het zou de foto van het jaar moeten zijn. Of zelfs van de eeuw. Als een krant dit niet gepubliceerd had, was hij je waarschijnlijk nooit onder ogen gekomen.
Dit is de foto van een ongeboren baby in de 21ste week. Samuel Alexander Armas, die geopereerd werd door de chirurg Joseph Bruner.
Bij de baby was een open ruggetje geconstateerd, maar zou een operatie buiten de baarmoeder nooit overleven.
De fotograaf heeft deze gebeurtenis perfect op de gevoelige plaat kunnen vastleggen en de krant noemde het 'de hand van Hoop' als het ware een bedankje voor het redden van zijn jonge leventje. Zijn moeder kan de foto niet met droge ogen bekijken en zegt: een zwangerschap is geen kwestie van gehandicapt of ziek, maar het gaat om een mens.
Samuel kwam perfect gezond ter wereld, de operatie slaagde voor 100%
Bekijk nu de foto, is het niet ongelooflijk?
Zijn God's wegen niet ondoorgrondelijk...

Is geloof in God dwaas?

Een atheïstische professor in de wijsbegeerte sprak tot zijn klas over het probleem dat de wetenschap heeft met God, de almachtige. Hij vroeg een van zijn nieuwe christelijke studenten om op te staan en naar voren te komen.
   
Professor :
Ben jij een christen?
Student    :
Ja meneer.
Professor :
Dus je gelooft in God ?
Student    :
Absoluut, meneer.
Professor :
Is God Goed ?
Student    :
Zeker.
Professor :
Is God
almachtig
?
Student    :
Ja.
Professor :
Mijn broer is gestorven aan kanker terwijl hij  God gebeden had hem te genezen.
De meesten van ons zouden anderen die ziek zijn helpen. Maar God deed dat niet. Is God dan wel goed geweest voor hem? Hmm?
(De student was stil )
Professor :
Daar heb je geen antwoord op, he?  Laten we eens opnieuw beginnen, jongeman. Is God Goed?
Student    :
Ja
.
Professor :
Is Satan goed ?
Student    :
Nee.
Professor :
Waar komt Satan vandaan ?
Student    :
Van . . . God .. ...
Professor :
  Dat is juist. Zeg eens, is er kwaad in deze wereld?
Student    :
  Ja.
Professor :
Kwaad is overal, niet ? En God heeft alles gemaakt, Correct?
Student    :
  Ja.
Professor :
  Wie heeft het kwaad gecreëerd ?
(Student gaf geen antwoord)
Professor :
Is er ziekte? Immoraliteit? Haat? Lelijkheid?  Al deze dingen bestaan in de wereld, toch?
Student    :
Ja, meneer.
Professor :
Zeg eens, wie heeft dat allemaal geschapen?
(Student had geen antwoord)
Professor :
De wetenschap zegt dat we 5 zintuigen hebben waarmee we de wereld om ons heen identificeren en waarnemen. Zeg eens . .. Heb jij ooit God gezien?
Student    :
Nee, meneer.
Professor   :
Zeg eens . .. Heb jij ooit je God gehoord?
Student    :
Nee, meneer.
Professor :
Heb jij ooit God gevoeld, aangeraakt, geroken of geproefd?
Heb je ooit enige sensuele perceptie van God in welke vorm dat ook gehad?
Student    :
  Nee, meneer. Ik ben bang van niet.
Professor :
Toch geloof je nog steeds in God?
Student    :
Ja.
Professor :
Volgens empirische, testbare, aantoonbare protocol, zegt de wetenschap dat jouw God niet bestaat. Wat heb je daarop te zeggen?
Student    :
Niets. Ik heb slechts mijn vertrouwen.
Professor :
Ja , vertrouwen. En dat is het probleem dat de wetenschap heeft. . . . .
Student    :
Professor, is er zoiets als warmte?
Professor :
Ja.
Student    :
En is er zoiets als koude?
Professor :
Ja.
Student   :
  Nee, meneer. Dat is er niet.
(Het werd erg stil in de klas nu de student de vragen stelde )
Student    :
Professor, je kan warmte hebben, gematigde warmte, intense warmte, zelfs hitte, gloeiend heet, maar ook een heel klein beetje warmte. Maar we hebben niet zoiets als koude. Wanneer we 273 °C onder nul, het absolute nulpunt bereiken, is er geen warmte meer, maar verder dan dat kunnen we niet gaan. Er is niet zoiets als koude. Het woord beschrijft slechts de afwezigheid van warmte. We kunnen koude niet meten. Warmte is energie. Koude is niet het tegenovergestelde van warmte, meneer, het is alleen de afwezigheid ervan.
(Je kon een speld horen vallen)
Student    :
Hoe zit het met donker, Professor? Is er zoiets als donker?
Professor :
Ja. Wat is de nacht anders als het niet donker is?
Student    :
 U heeft het verkeerd, meneer. Donker is alleen de afwezigheid van iets. Er is flauw licht, normaal licht, fel licht, flits licht, helder licht. Maar als er geen licht is dan is er niets en dat noemen we donker, toch? Als donker zou bestaan, zouden we donker nog donkerder kunnen maken, toch?
Professor
:
En wat wil je daarmee zeggen, jongeman?
Student   :
Meneer, mijn punt is dat uw filosofische uitgangspunt onjuist is.
Professor :
Onjuist? Kan je dat uitleggen?
Student    :
  Meneer u gebruikt het uitgangspunt van dualiteit. U stelt dat er leven is dat er dood is, dat er een goede god en een slechte god is. U beziet het concept van God als iets eindigs, als iets dat we kunnen meten. Meneer, de wetenschap kan niet eens verklaren wat een gedachte is. Wij weten dat de hersenen daarvoor elektriciteit en magnetisme gebruiken, maar het is nog nooit gezien en nog veel minder begrepen.
Wanneer u de dood beschouwt als het tegenovergestelde van leven dan gaat u eraan voorbij dat de dood niet zelfstandig als iets kan bestaan zonder leven. De dood is niet het tegenovergestelde van leven, maar alleen de afwezigheid ervan.
Vertel eens, Professor, leert u uw studenten dat zij zijn geëvolueerd van een aap?
Professor :
Wanneer je refereert aan het natuurlijke evolutieproces, ja zeker.
Student    :
Heeft u ooit evolutie geobserveerd met uw eigen ogen?
(De professor schudde zijn hoofd met een glimlach terwijl hij zich begon te realiseren waar het argument heenging)
Student    :
Aangezien nog nooit ook maar iemand het evolutieproces in werking heeft kunnen zien en het zelfs niet bewezen kan worden dat het een voortgaand proces is, is het daarom niet zo. professor, dat u ons slechts uw mening probeert te onderwijzen? Bent u niet in plaats van een professor in de wetenschap eigenlijk een predikant?
(De klas ging even plat )
Student    :
Is er iemand in de klas die ooit het brein van de professor heeft gezien?
(De klas bulderde van het lachen )
Student    :
Is er iemand die ooit het brein van de professor heeft gehoord, gevoeld, aangeraakt, geroken, geproefd?
. . .
Niemand lijkt dat ooit gedaan te hebben. Dus, volgens het empirisch, testbare, aantoonbare protocol, zegt de wetenschap, professor, dat u geen brein heeft. Met alle respect, meneer, maar hoe kunnen we dan geloven dat het juist is wat u ons onderwijst?
(De klas was stil. De professor staarde de student aan, zijn gezicht ondoorgrondelijk )
Professor :
Ik denk dat je daar maar op moet vertrouwen, jongeman
Student    :
Dat is het meneer . . .  Exact !
De band tussen de mens en God is vertrouwen
.
Dat is alles dat de dingen in leven houdt en in beweging..